segunda-feira, 25 de agosto de 2008

Alma adorada mie



Ua traduçon einédita de l Abade Manuol Sardina


Publica-se eiqui [yá salida ne l Jornal Nordeste de 19 de Agosto de 2008] la traduçon de l soneto de Luís de Camões Alma minha Gentil feita pul Abade Manuol Sardina. La traduçon fui ambiada a José Leite de Vasconcelos an carta de 31 de márcio de 1885, que nunca chegou a publicar nin deilha sequiera mos deixou nota. L abade Manuol Sardina (era assi assinaba quando screbie an mirandés) era natural de San Martino i fui, possiblemente, l purmeiro mirandés que screbiu la lhéngua mirandesa.


Alma adorada mie, que secumbiste
Tan cedo, d’esta bida descuntente,
Descansa alhá no cielo aternamente
I biba you na tierra siempre triste.

Se na glória aternal, donde chubiste,
D’esta bida hai lhembrança realmente,
Nun squeças esse amor fuorte, eicelente,
Que yá nos uolhos mius tan puro biste.


I se bés que puode algo merecer-te
L lhuito i l delor que me quedou
De la mauga forçosa de perder-te:


Roga a Dius, que tous anhos ancurtiou,
Que tan cedo d’acá me lhiebe a ber-te,
Cumo de los mius uolhos te lhevou.

Luís de Camões
Traduçon de l Abade Manuol Sardina, 1885.