sábado, 17 de novembro de 2007

Eibangeilho de San Lucas – Cap. IV


Por Bernardo fernandes Monteiro


L Santo Abangelho de Jasus Cristo segundo San Lucas


Capítulo IV

1. Cheno puis de l Sprito Santo boltou Jasus de l Jordan, i fui lhebado pul Sprito al deserto.

2. Onde stubo quarenta dies, i fui tentado pul diabro. I nun comiu nada nestes dies: i passados eilhes, tubo fome.

3. Dixo-le anton l demonho: Se sós Filho de Dius, diç a esta piedra que se cumbirta an pan.

4. I Jasus le respundiu: Stá scrito: Que l home nun bibe somente de pan, mas de toda la palabra de Dius.

5. I l demonho el lhebou a un alto monte, i le mostrou todos ls reinos de la redundeza de la tierra, an un momento de tiempo,

6. I le dixo: Darei-te todo este poder i la glória destes reinos: porque eilhes me fúrun dados: i you los dou a quien bien me parcir.

7. Portanto, se tu na mie preséncia, prostrado, me adorares, todos eilhes seran tous.

8. I respundendo Jasus, le dixo: Scrito stá: Al Senhor tou Dius adorarás, i a el só serbirás.

9. Lhebou-le inda a Jerusalen, i puso-lo subre l pináculo de l templo, i dixole: Se yes Filho de Dius, lhança-te deiqui abaixo.

10. Porque stá scrito que Dius mandou als sous anjos, que tubíssen cuidado de ti, i que te guardássen,

11. I que te segurássen an sous braços, para nun frires talbeç l tou pie an algun piedra.

12. I respundendo Jasus, le dixo: Dito stá: Nun tentarás al Senhor tou Dius.

13. I acabada toda la tentacion, se retirou del l demonho, até cierto tiempo.

14. I boltou Jasus, an birtude de l sprito, para Galileia, i la fama del se debulgou por todo aquel paíç.

15. I el ansinaba nas sinagogas deilhes, i era aclamado grande por todos.

16. I biu a Nazaré, onde se habie criado, i antrou na sinagoga, segundo l sou questume, an die de sábado, i lhebantou-se para ler.

17. I fui-le dado l lhibro de l profeta Isaías. I quando zanrolhou l lhibro, achou l lhugar onde staba scrito:

18. L Sprito de l Senhor repousou subre mi, porque el me cunsagrou cun la sue uncion, i ambiou-me a pregar l eibangeilho als pobres, a sanar als quebrantados de l coraçon:

19. A anunciar als catibos redencion, i als ciegos bista, a poner an libardade ls quebrantados para sou resgate, a publicar l anho faborable de l Senhor i l die de la retribuicion.

20. I habendo anrolhado l lhibro, le dou al menistro, i se assentou. E quantos habien na sinagoga tenien ls uolhos fincados nel.

21. I começou el a dezir-les: Hoije se cumpriu esta scritura nos buossos oubidos.

22. I todos le dában teçtemunho, i se admirában de la grácia de las palabras que salien de la sue boca, i dezien: Nun ye este filho de José?

23. Anton les dixo Jasus: Sin dúbida que bós me aplicareis este probérbio: Médico, cura-te a ti mesmo: todas aqueilhas grandes cousas, que oubimos dezir que faziste an Cafarnaun, faç-las tamien eiquí na tue pátria.

24. I prosseguiu: Na berdade bos digo que ningun profeta ye bien aceite na sue pátria.

25. Na berdade bos digo que muitas biúdas habie an Eisrael nos dies de Eilias, quando fui fechado l cielo por trés anhos i seis meses, quando houbo ua grande fame por toda la Tierra:

26. I a ningua deilhas fui mandado Eilias, senun a ua mulhier biúda de Sarepta de Sidónia.

27. I muitos lheprosos habie an Eisrael ne l tiempo de l profeta Eliseu, mas ningun deilhes fui lhimpo, senun Naaman de Síria.

28. I todos ls que stában na sinagoga, oubindo isto, se anchírun de ira.

29. I lhebantórun-se, i lo lhançórun fuora de la cidade: i lo cunduzírun até al cume de l monte, subre lo qual la sue cidade staba fundada, para lo precipitáren.

30. Mas el, passando pul meio deilhes, se retirou.

31. I deciu a Cafarnaun, cidade de Galileia, i eilhí los ansinaba nes sábados.

32. I eilhes se spantában de la sue doutrina; porque la sue palabra era cun outoridade.

33. I staba na sinagoga un home cheno de spritos eimundos, i sclamou an boç alta.

34. Dezindo: Deixa-nos, que tenes tu cun nós, Jasus Nazareno? beniste a perder-nos? bien sei quien yes: yes el Santo de Dius.

35. Mas Jasus le respundiu, dezindo: Calha-te, i sale desse home. I l demonho, depuis de l tener lhançado an tierra ne meio de todos, saliu del sin le fazer mal algun.

36. I quedórun todos chenos de pabor, i falában uns cun ls outros, dezindo: Que cousa ye esta, porque el cun poder i cun bertude manda als spritos imundos, i estes sálen?

37. I por todos ls lhugares de l paíç corrie fama de sou nome.

38. I salindo Jasus de la sinagoga, antrou an casa de Simon. Ora la suogra de Simon padecie grandes febres: i pedírun-le que se cumpadecisse deilha.

39. I anclinando-se an pie subre eilha, puso preceito a la febre, i la febre la deixou. I eilha lhebantando-se lhougo se puso a serbí-los.

40. I quando fui sol puosto, todos ls que tenien anfermos de defrentes males, los traien. I el, ponendo sus manos subre cada un deilhes, los sanaba.

41. I de muitos salien ls demonhos, gritando i dezindo: Tu yes l Filho de Dius: mas el, reprendendo-los, nun permitie que eilhes tal dexíssen, que sabien que el mesmo era l Cristo.

42. I depuis que fui die, tenendo salido, se retirou para um lhugar deserto, e las gentes lo buscában, i fúrun até onde el staba, i lo detenien, para que se nun apartasse deilhes.

43. El les dixo: A las outras cidades ye necessairo tamien que you anuncie el reino de Dius, que para isso ye que fui ambiado.

44. I andaba pregando nas sinagogas de Galileia.